यमुना तीरी आली राधा तिचा काय रे कसुर बोलावतो पुन्हा तिला तुझ्या बासुरीचा सूर कसे सांगावे सावळ्या मन कसे अडकते राधा तुझ्याच अंतरी सांग कशी सामावते प्रेम म्हणू तरी कसे जे ना कधी गोंजारिले सावळ्याची झाली राधा तरी श्वास अंतरिले
तुज्या असण्याचे असले भास जरी मज पाशी चांदण्यात प्रीतीच्या जपते तुज्या आठवणींच्या राशी सांग तुझा सहवास कसा लाभावा या जीवाला आस दाटते डोळ्यात काहूर माजे मनाशी जपेन मी सारे कायम तुज्याच साठी सख्या रे राधा पाहते कृष्णाची वाट पाहेन मी तशी शब्दांचा खेळ हा मांडला कविते साठी भावना तरीही माझ्या राहिल्या माझ्याच पाशी
मन अस्थीर अस्थीर दू : ख वाहते भरून कशी भरू मी ओजंळ सु : ख धावते सांडुन मन उदास उदास काय करू रे तयाचे थांग पत्ता ना कशाचा समजवावे तरी कसे मनी काहुर माजतो शोधी दिशा दाहि दाह उठतो का उरी शांती मिळेना कोठेही Priti Narayan Rashmi Sagavekar
विचार केला तर बरंच काही असते नाहीतर फक्त सूत रेशम सजते भावाच्या हाथावर शोभून दिसते एका अल्हड नात्याची साक्षीदार बनते जगावेगळं प्रेम जपते कधी रडवून हसवते कधी हसवून रडवते प्रेमाने बांधून ठेवते राखी म्हणजे अजून काही नाही तस पण भावाबहिणीच्या प्रेमळ नात्याची जाणीव असते - Priti Narayan Rashmi Sagavekar
आठवानीं तुझीया रात्र ती जागवली तेव्हा स्वप्न ते पहाटेचे तुला ही का पडले होते माझ्या मनीचा ठाव जाहला परका जणु माझ्याच साठी तुझ्याही मनी आसवांचे टाहो कधी का फूटले होते डोळ्यात माझ्या स्वप्नांचे मिनार मी तोडले तेव्हा जाणीवां तुझ्या ही मनीच्या संपल्या, मी पाहिले होते… - प्रिती नारायण रश्मी सागवेकर
दाटुनी येती नयन आठव येता तूझी का रे अबोला असा धरलास माझ्याशी नाही क्षणाची ही ज्ञात असूनी मनाशी परतूनी गेले पाणी भेटुनी किनाऱ्याशी दिलेस तेव्हा तू सुख मनाला ह्या तेवढीच साठव ठेवेन मी मनाशी निष्कारण माझे हे मन अस्वस्थ होते निर्भिस्त तूझा तू वाटा नव्या शोधीशी PRNS
तुझा स्पर्श ओळखीचा आज भासे अनोळखी रोजचाच तु परी वागणे अनोळखी सारे जुनेच माझ्या पाशी तु मात्र आज नव्याने भेटसी बोलक्या रूपात तुझ्या हरवले शब्द माझे सांगावयाचे आहे आणखी काय तुझे भाव तुझ्या मनीचे तरी पोहचले मजपाशी कळून चुकले माझे मला माझ्या मना सम वागणे तुझे क्षणीक होते भास सारे विरती दिवसात काजवे जसे न मैत्री न प्रेम तुझे उरले शुन्य मजपाशी प्रिती नारायण रश्मी सागवेकर