नवीन भेट

तुझा स्पर्श ओळखीचा
आज भासे अनोळखी

रोजचाच तु परी

वागणे अनोळखी

सारे जुनेच माझ्या पाशी

तु मात्र आज नव्याने भेटसी


बोलक्या रूपात तुझ्या

हरवले शब्द माझे

सांगावयाचे आहे 

आणखी काय तुझे

भाव तुझ्या मनीचे

तरी पोहचले मजपाशी


कळून चुकले माझे मला

माझ्या मना सम वागणे तुझे

क्षणीक होते भास सारे

विरती दिवसात काजवे जसे

न मैत्री न प्रेम तुझे

उरले शुन्य मजपाशी


  • प्रिती नारायण रश्मी सागवेकर

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

आठवानीं तुझीया रात्र ती जागवली तेव्हा स्वप्न ते पहाटेचे  तुला ही का पडले होते माझ्या मनीचा ठाव जाहला परका जणु माझ्याच साठी तुझ्याही मनी आसवांचे टाहो कधी का फूटले होते डोळ्यात माझ्या स्वप्नांचे मिनार मी तोडले तेव्हा जाणीवां तुझ्या ही मनीच्या संपल्या, मी पाहिले होते… -  प्रिती नारायण रश्मी सागवेकर 
Read more

एक खिडकी स्वतःची

एक खिडकी स्वतःची मनाच्या काळोखात कवडसा देणारी निराशेचे च्या समुद्रात आशेची नाव तरणारी माझ्या अधुऱ्या स्वप्नाची एक खिडकी स्वतःची हळूच डोकावते मन पाहते डोळे भरून इच्छांची रंगीत फुले माझ्या विचारांवर डुले स्वर्ग सुखाला साजेशी एक खिडकी स्वतःची... धुंद होऊनि मिटावे डोळे झोकून द्यावे मना धावत सुटावे ध्येया विना कधी तरी पाहावे जग आपल्या नजरेतुनी मनाजोगे दाखवणारी एक खिडकी स्वतःची... सुखाची मंद झुळूक ओढून नेते दूर वर काय त्या पलीकडे जाणून घ्यावे सत्वर कल्पनेच्या बाहेर ते अस्तित्व आले समोरी तुटली स्वप्ने काचेची एक खिडकी स्वतःची... - प्रिती नारायण सागवेकर
Read more