एक खिडकी स्वतःची

एक खिडकी स्वतःची

मनाच्या काळोखात
कवडसा देणारी
निराशेचे च्या समुद्रात
आशेची नाव तरणारी
माझ्या अधुऱ्या स्वप्नाची
एक खिडकी स्वतःची

हळूच डोकावते मन
पाहते डोळे भरून
इच्छांची रंगीत फुले
माझ्या विचारांवर डुले
स्वर्ग सुखाला साजेशी
एक खिडकी स्वतःची...

धुंद होऊनि मिटावे डोळे
झोकून द्यावे मना
धावत सुटावे ध्येया विना
कधी तरी पाहावे
जग आपल्या नजरेतुनी
मनाजोगे दाखवणारी
एक खिडकी स्वतःची...

सुखाची मंद झुळूक
ओढून नेते दूर वर
काय त्या पलीकडे
जाणून घ्यावे सत्वर
कल्पनेच्या बाहेर ते
अस्तित्व आले समोरी
तुटली स्वप्ने काचेची
एक खिडकी स्वतःची...

- प्रिती नारायण सागवेकर

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

नवीन भेट

तुझा   स्पर्श   ओळखीचा आज   भासे   अनोळखी रोजचाच   तु   परी वागणे   अनोळखी सारे   जुनेच   माझ्या   पाशी तु   मात्र   आज   नव्याने   भेटसी बोलक्या   रूपात   तुझ्या हरवले   शब्द   माझे सांगावयाचे   आहे   आणखी   काय   तुझे भाव   तुझ्या   मनीचे तरी   पोहचले   मजपाशी कळून   चुकले   माझे   मला माझ्या   मना   सम   वागणे   तुझे क्षणीक   होते   भास   सारे विरती   दिवसात   काजवे   जसे न   मैत्री   न   प्रेम   तुझे उरले  शुन्य   मजपाशी प्रिती   नारायण   रश्मी   सागवेकर
Read more
आठवानीं तुझीया रात्र ती जागवली तेव्हा स्वप्न ते पहाटेचे  तुला ही का पडले होते माझ्या मनीचा ठाव जाहला परका जणु माझ्याच साठी तुझ्याही मनी आसवांचे टाहो कधी का फूटले होते डोळ्यात माझ्या स्वप्नांचे मिनार मी तोडले तेव्हा जाणीवां तुझ्या ही मनीच्या संपल्या, मी पाहिले होते… -  प्रिती नारायण रश्मी सागवेकर 
Read more